این که من میکشم

درد بی تو بودن نیست

تاوان با تو بودن است 

گفتی گل هارو دوست داری

اونارو از شاخه چیدی....

گفتی پرنده رو دوست داری

گرفتی و زندونی قفسش کردی...

گفتی عاشق بارونی

با چتر دویدی زیرش....

حالا می گی به من دل باختی

نباید بترسم؟

نفسهایم بی تو بوی خاکستر سیگار پیرمردی را میدهد که به جوانیه از دست رفته اش می اندیشد. اما نه! انگار در نبودت پیرتر از پیرمردی شده ام که زیر سایه عصایش نشسته و با خدایش...

من را تو به راه عشق خواندی ممنون
از بابت عشق دل ستاندی ممنون
حتی به رقيب اگر مرا بفروشی
با من دوسه روز از اينکه ماندی ممنون

گاهی دلم می خواهد خودم را بغل کنم!
ببرم بخوابانمش!
لحاف را بکشم رویش!
دست ببرم لای موهایش و نوازشش کنم!
حتی برایش لالایی بخوانم،
وسط گریه هایش بگویم:
غصه نخور خودم جان!
درست می شود!درست می شود!
اگر هم نشد به جهنم...
تمام می شود...
بالاخره تمام می شود...!!!